குட் டச், பேட் டச்

செய்தித்தாள்களில் சில விஷயங்கள் கண்ணில் படும் போது அடுத்தநாள் பேப்பரைக் கையிலெடுக்கவே நடுக்கமாக இருக்கிறது.. சே... மனிதர்களில் சிலர் ஏன் இப்படி மிருகங்களை விட.. (வேண்டாம் மிருகங்கள் தங்கள் இயல்பு மீறி எதுவுமே செய்வதில்லை) பிசாசுகளைப் போல் நடந்து கொள்கிறார்கள். குழந்தைகளுக்கு எதிராக நடக்கும் வன்முறைகளைப் படிக்கும் போதெல்லாம் மூச்சடைத்துப் போகிறது. குறிப்பாகப் பெண் குழந்தைகளுக்கு.
”கஜினி” படத்தில் அசின் சொல்வது போல் ’பெண்கள் எத்தனை பேருக்குத் தான் பயந்து ஓடுவது?’ அதில் இன்னொன்றும் சேர்க்க வேண்டும் கள்ளமில்லாக் குழந்தைப் பருவத்தில் கூட அவர்கள் நிம்மதியாக இருக்க இந்த சமுகம் பாதுகாப்பானதாக இல்லையே. இப்படிப் பட்டவர்களுக்கு எந்த வகையில் குரூரமானத் தண்டனை கொடுத்தாலும் தகும்.
சரி, இந்தப் பொருமல்களையும் சற்றே ஒதுக்கி வைத்து விட்டு இதைத் தடுக்க நம்மால் என்ன செய்ய முடியும் என்பதைச் சிந்திப்போம்.

அதற்கு முன்: எனக்குத் தெரிந்ததை மட்டுமே இங்கே சொல்லி இருக்கிறேன். இதைப் பற்றி இன்னும் அதிகம் தெரிந்தவர்கள், விஷயமுள்ளவர்கள் தயவு செய்து அவர்கள் கருத்தையும் சொல்லி உதவ பணிவன்புடன் வேண்டுகிறேன்.

முதலாவதாக, குழந்தைகளுக்கு குட் டச் பேட் டச் சொல்லிக் கொடுப்போம். ஆண் பெண் இரு பால் குழந்தைகளுக்கும்.
இதைக் குழந்தை ஸ்கூலுக்குப் போக ஆரம்பிக்கும் வயதிலேயே சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டும். குழந்தையின் உடலில் கைகள், கால்கள், முகம் போன்றவற்றைத் தொட்டால் “குட் டச்” என்றும் வேண்டாத இடங்களைத் தொட்டுக் காண்பித்து அவை “பேட் டச்” என்றும் சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டும். பள்ளிக்குப் போகும் குழந்தையிடம் யாராவது பேட் டச் செய்தார்களா என்று அவ்வப்போது விசாரிக்க வேண்டும். குழந்தை சொல்வதை வைத்து அவர்களைத் தனியாகக் கண்காணித்துத் தகுந்த நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். மற்ற பெற்றோரிடமும் இதைப் பற்றித் தயக்கமில்லாமல் பேசுவது நல்லது. பள்ளிகளிலும் இதைப் பற்றிய விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்துகிறார்களா என்று கவனிக்க வேண்டும்.

தேவை இல்லாமல் கலவரப்படுத்துவதாக எண்ண வேண்டாம். நானும் ஒரு பெண் குழந்தைக்குத் தாய். அறியா வயதில் அவர்கள் சந்திக்கும் எந்த ஒரு அதிர்ச்சியுமே ஆழமான பாதிப்புக்களை ஏற்படுத்தக்கூடும். அதற்காக் நாம் எவ்வளவு எச்சரிக்கையாக இருந்தாலும் அது தகும் என்று நான் சொல்லி உங்களுக்கு தெரிய வேண்டியதில்லை.

பாலியல் வக்கிரம் கொண்டவர்கள், குழந்தைகளைத் துன்புறுத்தும் மனவிகாரம் படைத்தவர்கள் இவர்கள் எல்லாம் தனியாகக் கோரப்பல் முளைத்து பேய் பிசாசாக இருப்பதில்லை. சாதாரணமாக ஏன் படு உயர்வான தோற்றம் கொண்டவர்களாகக் கூட இருக்க வாய்ப்புண்டு. அதற்காக நாம் கண்டவர்களை எல்லாம் சந்தேகக் கண் கொண்டு பார்க்க முடியுமா? நம் குழந்தைகளுக்கு நாம் சரியான வழியில் விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்திக் கொடுத்து விட்டால் ரொம்ப நல்லது.

அடுத்ததாக, நம் எல்லோருக்கும் குழந்தைகளைப் பற்றி ஆயிரம் கனவுகள் உண்டு. பிரபல டென்னிஸ் வீராங்கனை ஆக்க் வேண்டும் என்பது முதல், ராக்கெட் விஞ்ஞானி ஆக்கிப் பார்க்க வேண்டும் என்பது வரை.ரொம்ப இல்லாவிட்டாலும் நாம் கற்றுக்கொள்ள ஆசைப்பட்டு முடியாமல் போன, அல்லது நம்மைப் போலவே என்று பாட்டு, டான்ஸ், ட்ராயிங் என்று ஏதாவது க்ளாஸ் அனுப்பிக் கொண்டே இருப்போம்.

அப்படி குழந்தை ஒரு நாளில் எத்தனை மணி நேரம் நம் கண்ணை விட்டு அகன்று இருக்கிறது. அந்த நேரத்தில் அவர்களைச் சந்திப்பது யார் யார் என்பதில் கொஞ்சம் கவனம் செலுத்துங்கள்.

பொதுவாக இந்தக் க்ளாஸ், கோச்சிங் இவற்றைக் கொஞ்சம் கம்மி பண்ணி விட்டு கூடுமானவரை குழந்தைகளை மற்ற குழந்தைகளுடன் ஓடியாடி விளையாட விடுங்கள். இடமில்லை என்ற காரணம் வேண்டாம். நிஜம்மா சொல்லுங்க, நாலு குழந்தைகள் விளையாட உங்கள் வீட்டுக்கு முன் இடமில்லாமலா இருக்கிறது?

நம் குழந்தைகள் எல்லோருமே நாம் பார்த்துப் பெருமைப்படும் விதமாக, நமக்குப் பாடம் கற்றுக் கொடுக்கும் வகையில் அற்புதமான ஒரு சமுதாயத்தை உருவாக்கப் போகிறார்கள். அதற்கு அவர்களுக்கு நம்மாலான சின்ன உதவியைச் செய்வோம். அவர்களின் உலகத்தைத் தள்ளியிருந்து ரசிப்போம். அவர்கள் கனவுக்குள் மூக்கை நுழைக்காமல்.

(குட் டச், பேட் டச் என்ற இந்த யுக்தி எப்போதோ ஒரு நாளிதழில் மருத்துவர் பக்கத்தில் படித்த்து.)