என்னத்தச் சொல்ல‌!

பொக்கை வாய் மாப்பிளைக்குப்
பொன்னும் ம‌ணியும் அல‌ங்கார‌ம்;
த‌ங்க‌த்தில‌ ப‌ல்கட்டிச் சிரிக்கச் சிரிக்கச் சிங்காரம்.

மிர‌ட்டி மிர‌ட்டி மொய் வாங்கினான்
மீசைக்கார மன்னாரு;
அரட்டி அரட்டி ஆள்சேத்தான்
அருவாக்கை அய்யாவு.

ஒத்துக்கிட்ட கச்சேரியை
ஒத்தி வெச்சிட்டு ஓடிவந்து
ஒத்துக்கு ஒத்தூதினார்
ஒல்லிக்குச்சி நாய‌ன‌க்கார்;

பெரிய எடத்துப் பொல்லாப்பும்
பொச்சரிப்பும் நமக்கேன்னு
பொத்திக்கிட்டு தாள‌ம்போட்டார்
வழுக்கத் தலை த‌வில் வித்வான்.

அசலூர்லேந்து ஓட்டிவ‌ந்த
ச‌ண்டிக்கார‌க் குதிரை ஒண்ணு
ஊர்வ‌ல‌ம் போகையில‌ ஒருக்க‌ளிச்சுப் ப‌டுத்துக்கிச்சு;
ப‌ட்டு வேட்டி ச‌ட்டையெல்லாம் புழுதியால‌ க‌றைப‌டிய‌
பொக்கைவாய்த் தாத்தாவுக்குப் பொங்கி வந்துச்சு பெருங்கொபம்.

எல்லாக்கூத்தும் ஏற‌க்க‌ட்டி எண்ணி எட்டு நாளாச்சு;
அடுத்த முகூர்த்த‌ம் தேதி குறிச்சு, ப‌ந்த‌க்காலும் ந‌ட்டாச்சு!